معنا بخشیدن به زندگی
معنا بخشیدن به زندگی
ویکتور فرانکل روانشناس معناگرا برای معنا بخشیدن به زندگی سه پیشنهاد مطرح می کند :
1- اگر انسان چیزی خلق کند، زندگیش می تواند بامعنا باشد. در اینجا انسان از خود سؤال می کند : من برای چه زنده هستم؟
2- انسان، معنا را در شیوه ی تجربه کردن زندگی، یا کسی را دوست داشتن، می بیند. در اینجا انسان از خود می پرسد : من برای چه کسی زنده هستم؟
3- انسان معنا را در بحبوحه ی مشکلات سنگین در می یابد. طرز برخوردی که ما نسبت به رنج انتخاب می کنیم.
در جایی که ما با یک سرنوشت غیر قابل تغییر روبرو می شویم. مثلاً یک بیماری غیر قابل علاج، مرگ یک عزیز، یک موقعیت ناامید کننده و ... در اینجاست که زندگی را معنا می کنیم. در اینجا انسان از خود می پرسد : چرا نگرش مثبت در برابر سرنوشت غیر قابل تغییر و اجتناب ناپذیر نداشته باشم؟
ویکتور فرانکل معتقد است که درست در جایی که ما با یک موقعیت روبه‌رو می شویم که به هیچ روی نمی توانیم آن را تغییر دهیم از ما انتظار می رود که خود را تغییر دهیم، رشد کنیم، بالغ شویم و از خود فراتر رویم.
